کلهر در گفت وگو باخبرگزاری مهر گفت:
ترجمه انگلیسی " ندا آقا سلطان" می‌شود "فریاد آقای شاه"....
وی به عاطفه امام نیز اشاره کرد گفت: می دانید چرا اعلام شد به عاطفه امام تجاوز شد و عاطفه امام را کشتند و سوزاندند. چون "عاطفه" "امام" دختری که در قلهک منزل داشت یعنی ترکیبی از عاطفه و امام. این واژه ها بدون دلیل به کار برده نشدند. آنها روی این واژه ها کار کرده اند. اینها ابزار جنگ نرم است. گفته بودند قرار است به تو تجاوز شود و سوزانده شوی پس فرار کن و این دختر چون 6 بار از خانه فرار کرده بود سریع فرار کرد و جان خودش را نجات داد. اما ندا آقاسلطان دختر ساده ای بود و نمی دانست بعد از فیلمی که بازی می کند و در آن خودش را به مردن می زند در آمبولانس واقعاً کشته می‌شود آن هم به دست همین آقای پزشک؛ فراری به انگلیس.
----------------------------------------------------------------------
مهدی جان کلهر!
مصاحبه ات را خواندم و برایم بسیار عبرت آموز بود. راستش را بخواهی من هیچ وقت فکر نمی کردم و نمی کنم که تو به حرفهایی که می زنی اعتقاد داری و اصولا معتقدم مثل بسیاری از دیکتاتورهای احمق که بوسیله تعدادی آدم باسواد شارلاتان معرفی می شوند، تو هم یکی از همانهایی هستی که دولت احمدی نژاد به عنوان دستمال برای تمیز کردن کثافتکاری های شان از آنها استفاده می کنند. سرنوشت همه دستمال های دنیا هم معمولا جز به سطل زباله ختم نمی شود. قصد توهین ندارم. باور کن اگر آنچه می گوئی و آنچه می کنی قرار باشد توصیف شود، جز توهین و تمسخر راهی برای آن نخواهد بود. نه اینکه با تو دشمنی داشته باشم، یا بخواهم تو را تحقیر کنم. اسم کاری که می کنی جز این نیست. فرض کن بخواهم در مورد یک " پاانداز" حرف بزنم، و قصد هیچ توهینی نداشته باشم، طبیعی است که هرچه بگویم توهین آمیز به نظر می رسد. مشکل هم از من نیست، مشکل از کاری است که آن " پاانداز" می کند. عملا کار تو کار موجودی است که از دانش و سواد و هوش و استعدادت استفاده می کند تا کشتن یک آدم را موجه جلوه بدهد. می خواهی اسمش را چه بگذارم؟ بگویم مسوول روابط عمومی؟ بگویم مدیریت اطلاع رسانی؟ ولی چه فرقی می کند که وقتی کاری که می کنی عملا همان پااندازی برای یک گروه آدم زورگوست.
آقای مهدی شهید کلهری جان!
در مصاحبه ات گفته ای که انگلیسی ها نام " ندا آقا سلطان" را انتخاب کردند چون معنی آن می شود " فریاد آقای شاه" و لابد می خواستی نتیجه بگیری که یک دختر مظلوم مخالف با حکومت که در کنار خیابان ایستاده بود و پلیس وحشی و لباس شخصی های وحشی تر، با قصد قبلی یا تصادفی او را به شهادت رسانده اند، سلطنت طلب بوده یا سلطنت طلبان او را کشته اند. این چه حرف احمقانه ای است که می زنی؟ اسم را برای چه ترجمه می کنی؟ فکر می کنی مثلا وقتی نام " ندا آقا سلطان" را ترجمه می کنند، اسم وی واژه به واژه ترجمه می شود و مثلا انگلیسی ها به نداآقاسلطان می گویند " مستر کینگز وویس"( Mr. King,s Voice )؟ و به همین دلیل آنها متوجه می شوند که این یعنی " فریاد آقای شاه". این چه حرفی است که می زنی؟ یعنی در دم و دستگاه تو و رفقا و دوستانت یک موجود نسبتا باشعور وجود ندارد که به تو بگوید که اسم را ترجمه نمی کنند و وقتی می گویند ندا آقا سلطان، انگلیسی آن هم می شود Neda Aghasoltan و فرانسه آن هم می شود ندا آقاسلطان و روسی آن هم همین می شود؟ خوب! مرد نسبتا ناحسابی! اگر این طور بود که مثلا " مارک تواین" را باید به فارسی ترجمه می کردند " علامت دوقلو" یا مثلا " آقای لری کینگ" باید ترجمه می شد " آقای شاهلری" و خانم رولینگ ترجمه می شد " غلطان بانو". آن وقت در هر کشوری هر کسی یک اسم می داشت و اصلا کسی نمی فهمید که منظور از " اوا گاردنر" ( یا حوا باغبان) چه کسی است، چون در هر کشوری یک اسم داشت.
واقعا مفهومی به این سادگی را متوجه نمی شوی؟ اگر بنا باشد که اسم آدمها ترجمه شود و از کلمه دیگری به جای آن استفاده شود که اسم خیلی از آدمها معنای عجیبی خواهد داشت. و از آن گذشته، انگلیسی ها اگر بخواهند اسم را ترجمه کنند که آن را به فارسی ترجمه نمی کنند، به انگلیسی ترجمه می کنند. فرض کنیم همین باشد که شما می گویی و اسم آدمها را براساس معنای تحت اللفظی بخواهیم بنویسیم، در آن صورت معنی نام " ندا آقاسلطان" نمی شود " فریاد آقای شاه". فریاد که ترجمه کلمه ندا نیست. سلطان هم معنی اش شاه نیست، اگر معنی سلطان شاه بود، دو تا واژه در یک زبان برای شاه و سلطان وجود نداشت. فرض کن که قرار باشد انگلیسی ها همانطور به کلمات نگاه کنند که تو نگاه می کنی، ترجمه چند نام را برایت می نویسم:
غلامعلی حداد عادل: برده برتر آهنین منصف
غلامرضا حسنی: برده راضی خوب
نسرین سلطانخواه: نسرین شاهدوست
غلامحسین الهام: برده خوب متوهم
ناصرالدین شاه: آقای دین یار
وحید شاهچراغی( سردار وحیدی سابق): یکتای نورسلطانی
مهدی شهید کلهری( مهدی کلهر سابق): آهوی هدایت شده خورشیدی
جهانبخش سلطانی: شاه کشور بخش
محمدرضا نقدی: ستایش شده راضی مجانی
حالا در این مورد که انگلیسی ها نام مرحوم فاکر را چطور ترجمه می کنند، بماند بین خودمان. ولی اگر بخواهی با این شیوه وردی را از برکنی، مطمئنا سوراخ دعا را گم خواهی کرد. البته من با تو قبلا هم گفتگو کرده ام و می دانم که علاقه و کار تو سینما و موسیقی و از این چیزهاست و اصولا سیاست را نمی فهمی و به همین دلیل است که چنین تراوشاتی از حضرتت ساطع می شود و یکهو مشعشع می کنی مردم را.
مهدی جان!
در مصاحبه ات گفته ای که نداآقاسلطان در خیابان کشته نشد و در حقیقت بازیگر فیلمی بود و پس از بازی در فیلم در آمبولانس به قتل رسید. تو خود می دانی که دروغ می گویی و من نیز می دانم که تو دروغ می گوئی، مردم هم می دانند که تو دروغ می گوئی. چشمت را ببند و فرض کن که ندا همانطور که همه می دانند، توسط لباس شخصی های طرفدار حکومت در خیابان کشته شده باشد. اگر چنین باشد و چنان گفته باشی، به هر کسی حق می دهی که بخاطر پوشاندن حقیقت و گواه دروغ در واقعیتی که مثل روز روشن است، چنان در موردت بگویند که دیگر هیچ حیثیتی برایت باقی نماند؟ شاید همین جمله است که باعث می شود که آدمی مثل من قلمش را به دست بگیرد و بی محابا و بدون هیچ پرده پوشی جورابت را بادبان کند و حتی جای ترحم هم برایت باقی نگذارد، چه رسد به عدالت. نگو که اخلاق چنین حکم می کند، رعایت اصول اخلاقی در مورد حامی جنایتکار اصولا کار سختی است و اصولا نمی دانم چقدر لازم باشد.
مشکل تو این است که قصد داری از یک مجموعه آدمهای آدمکش با صورت و ظاهر هنر و ادب حمایت کنی، و این درست همان جایی است که نمی توان کوتاه آمد. مشکل تو این است که حقیقت را بخاطر شغلی که داری می پوشانی. کار من هم به عنوان طنزنویس آشکار کردن باطن تو در پس آن ظاهری است که ساده لوحانه گمان می بری که باورش می کنند. اما مردم باورت نمی کنند. می توانی از بستگانت بپرسی که آیا کسی حاضر است تو را باور کند و بپذیرد؟ آیا دوستان قدیمی ات نمی گویند که چرا در موردی که می دانی دروغ است چنین آشکار دروغ می گویی؟ گفته ای که " عاطفه امام را کشتند و سوزاندند، چون خانه اش در قلهک بود و نامش ترکیبی از عاطفه و امام" و پرسیده ای که " چرا برای ترانه موسوی و عاطفه امام بورسیه ایجاد نشد؟"
من مطمئنم که بارها و بارها به این موضوع فکر کرده ای که چرا اسمی مانند " عاطفه امام" را که هم نام " عاطفه" دارد و هم نام " امام" برای قربانی کردن و کشتن و مورد تجاوز قرار دادن و سوزاندن انتخاب کرده اند؟ و در تمام این مدت فکر نکردی که اصلا کسی به نام " عاطفه امام" کشته نشده و سوزانده نشده. علت اینکه بورسیه ای به نام عاطفه امام ندادند این است که اصلا خانم عاطفه امام کشته نشده است. کسی که همه این داستان ها در موردش گفته شده سعیده پورآقایی است نه عاطفه امام. که عاطفه امام دختر آقای جواد امام است و خدا را شکر زنده است و انشاء الله که سالها هم زنده و شاد زندگی کند.
مهدی جان!
کسی که با این همه توهم و ساده لوحی در مورد کسی نظر می دهد در حالی که اصلا اسمش را نمی داند و در موردش اطلاع کافی ندارد، چگونه می تواند از واقعه ای که در آمبولانس نداآقاسلطان گذشته خبر داشته باشد؟ خودت را مسخره کرده ای یا ما را؟ البته برای موجودی مثل احمدی نژاد که نام قرارداد " گلستان" را " گلستانچای" می گوید و معتقد است " ایران و عراق صدها سال رابطه دوستانه داشته اند" در حالی که کشور عراق هنوز صد سال نیست وجود دارد، و در سخنرانی اش در شیراز می گوید " کسی برای حرف آمریکا هویج فرنگی هم خورد نمی کند" مشاوری مثل تو همچون مشاورت " گوبلز" ی برای اصغرقاتل است. بالاخره خدا دروتخته را با هم جور می کند. اگر چه در هر دو مورد به نظرم باید دنبال یک تخته گمشده بگردیم.
آقای کلهر!
بنا به فرمایش معروف " نوکر ما مخلصی داشت، مخلص او چاکری داشت، چاکر او بنده ای داشت" به نظرم آن حضرت مشاور باید یک مشاور برای خودت بگیری که حداقل برایت بگویند که معنی کلمه هایی که به کار می بری چیست و یک اسم را چگونه ترجمه می کنند و عاطفه امام با سعیده پورآقایی فرق دارد. در این موارد یک نفر را استخدام کن و حداقل یک فرهنگ معین( دهخدا برایت سخت است و در حد تو نیست) بخر و بالای سرت بگذار که بفهمی معنی کلمات چیست.
ختم کلام اینکه آدمی که با ادب و هنر سروکار دارد، همیشه در معرض رذالت است، همیشه هنرمند می تواند به وسیله سیاستمدار خریده شود و به آلت فعل( یا هر نوعی که دوست داری) تبدیل شود. نمی خواهم بگویم که مواظب باش که چنین نشوی، این را باید قبلا کسی به تو می گفت، الآن دیر شده است. فقط می خواهم بگویم حالا که چنین کرده ای، بدان ایدک الله فی الدارین که جهان چنین نمانده و چنین نیز نخواهد ماند.
ترجمه انگلیسی " ندا آقا سلطان" می‌شود "فریاد آقای شاه"....
وی به عاطفه امام نیز اشاره کرد گفت: می دانید چرا اعلام شد به عاطفه امام تجاوز شد و عاطفه امام را کشتند و سوزاندند. چون "عاطفه" "امام" دختری که در قلهک منزل داشت یعنی ترکیبی از عاطفه و امام. این واژه ها بدون دلیل به کار برده نشدند. آنها روی این واژه ها کار کرده اند. اینها ابزار جنگ نرم است. گفته بودند قرار است به تو تجاوز شود و سوزانده شوی پس فرار کن و این دختر چون 6 بار از خانه فرار کرده بود سریع فرار کرد و جان خودش را نجات داد. اما ندا آقاسلطان دختر ساده ای بود و نمی دانست بعد از فیلمی که بازی می کند و در آن خودش را به مردن می زند در آمبولانس واقعاً کشته می‌شود آن هم به دست همین آقای پزشک؛ فراری به انگلیس.
مهدی جان کلهر!
مصاحبه ات را خواندم و برایم بسیار عبرت آموز بود. راستش را بخواهی من هیچ وقت فکر نمی کردم و نمی کنم که تو به حرفهایی که می زنی اعتقاد داری و اصولا معتقدم مثل بسیاری از دیکتاتورهای احمق که بوسیله تعدادی آدم باسواد شارلاتان معرفی می شوند، تو هم یکی از همانهایی هستی که دولت احمدی نژاد به عنوان دستمال برای تمیز کردن کثافتکاری های شان از آنها استفاده می کنند. سرنوشت همه دستمال های دنیا هم معمولا جز به سطل زباله ختم نمی شود. قصد توهین ندارم. باور کن اگر آنچه می گوئی و آنچه می کنی قرار باشد توصیف شود، جز توهین و تمسخر راهی برای آن نخواهد بود. نه اینکه با تو دشمنی داشته باشم، یا بخواهم تو را تحقیر کنم. اسم کاری که می کنی جز این نیست. فرض کن بخواهم در مورد یک " پاانداز" حرف بزنم، و قصد هیچ توهینی نداشته باشم، طبیعی است که هرچه بگویم توهین آمیز به نظر می رسد. مشکل هم از من نیست، مشکل از کاری است که آن " پاانداز" می کند. عملا کار تو کار موجودی است که از دانش و سواد و هوش و استعدادت استفاده می کند تا کشتن یک آدم را موجه جلوه بدهد. می خواهی اسمش را چه بگذارم؟ بگویم مسوول روابط عمومی؟ بگویم مدیریت اطلاع رسانی؟ ولی چه فرقی می کند که وقتی کاری که می کنی عملا همان پااندازی برای یک گروه آدم زورگوست.
آقای مهدی شهید کلهری جان!
در مصاحبه ات گفته ای که انگلیسی ها نام " ندا آقا سلطان" را انتخاب کردند چون معنی آن می شود " فریاد آقای شاه" و لابد می خواستی نتیجه بگیری که یک دختر مظلوم مخالف با حکومت که در کنار خیابان ایستاده بود و پلیس وحشی و لباس شخصی های وحشی تر، با قصد قبلی یا تصادفی او را به شهادت رسانده اند، سلطنت طلب بوده یا سلطنت طلبان او را کشته اند. این چه حرف احمقانه ای است که می زنی؟ اسم را برای چه ترجمه می کنی؟ فکر می کنی مثلا وقتی نام " ندا آقا سلطان" را ترجمه می کنند، اسم وی واژه به واژه ترجمه می شود و مثلا انگلیسی ها به نداآقاسلطان می گویند " مستر کینگز وویس"( Mr. King,s Voice )؟ و به همین دلیل آنها متوجه می شوند که این یعنی " فریاد آقای شاه". این چه حرفی است که می زنی؟ یعنی در دم و دستگاه تو و رفقا و دوستانت یک موجود نسبتا باشعور وجود ندارد که به تو بگوید که اسم را ترجمه نمی کنند و وقتی می گویند ندا آقا سلطان، انگلیسی آن هم می شود Neda Aghasoltan و فرانسه آن هم می شود ندا آقاسلطان و روسی آن هم همین می شود؟ خوب! مرد نسبتا ناحسابی! اگر این طور بود که مثلا " مارک تواین" را باید به فارسی ترجمه می کردند " علامت دوقلو" یا مثلا " آقای لری کینگ" باید ترجمه می شد " آقای شاهلری" و خانم رولینگ ترجمه می شد " غلطان بانو". آن وقت در هر کشوری هر کسی یک اسم می داشت و اصلا کسی نمی فهمید که منظور از " اوا گاردنر" ( یا حوا باغبان) چه کسی است، چون در هر کشوری یک اسم داشت.
واقعا مفهومی به این سادگی را متوجه نمی شوی؟ اگر بنا باشد که اسم آدمها ترجمه شود و از کلمه دیگری به جای آن استفاده شود که اسم خیلی از آدمها معنای عجیبی خواهد داشت. و از آن گذشته، انگلیسی ها اگر بخواهند اسم را ترجمه کنند که آن را به فارسی ترجمه نمی کنند، به انگلیسی ترجمه می کنند. فرض کنیم همین باشد که شما می گویی و اسم آدمها را براساس معنای تحت اللفظی بخواهیم بنویسیم، در آن صورت معنی نام " ندا آقاسلطان" نمی شود " فریاد آقای شاه". فریاد که ترجمه کلمه ندا نیست. سلطان هم معنی اش شاه نیست، اگر معنی سلطان شاه بود، دو تا واژه در یک زبان برای شاه و سلطان وجود نداشت. فرض کن که قرار باشد انگلیسی ها همانطور به کلمات نگاه کنند که تو نگاه می کنی، ترجمه چند نام را برایت می نویسم:
غلامعلی حداد عادل: برده برتر آهنین منصف
غلامرضا حسنی: برده راضی خوب
نسرین سلطانخواه: نسرین شاهدوست
غلامحسین الهام: برده خوب متوهم
ناصرالدین شاه: آقای دین یار
وحید شاهچراغی( سردار وحیدی سابق): یکتای نورسلطانی
مهدی شهید کلهری( مهدی کلهر سابق): آهوی هدایت شده خورشیدی
جهانبخش سلطانی: شاه کشور بخش
محمدرضا نقدی: ستایش شده راضی مجانی
حالا در این مورد که انگلیسی ها نام مرحوم فاکر را چطور ترجمه می کنند، بماند بین خودمان. ولی اگر بخواهی با این شیوه وردی را از برکنی، مطمئنا سوراخ دعا را گم خواهی کرد. البته من با تو قبلا هم گفتگو کرده ام و می دانم که علاقه و کار تو سینما و موسیقی و از این چیزهاست و اصولا سیاست را نمی فهمی و به همین دلیل است که چنین تراوشاتی از حضرتت ساطع می شود و یکهو مشعشع می کنی مردم را.
مهدی جان!
در مصاحبه ات گفته ای که نداآقاسلطان در خیابان کشته نشد و در حقیقت بازیگر فیلمی بود و پس از بازی در فیلم در آمبولانس به قتل رسید. تو خود می دانی که دروغ می گویی و من نیز می دانم که تو دروغ می گوئی، مردم هم می دانند که تو دروغ می گوئی. چشمت را ببند و فرض کن که ندا همانطور که همه می دانند، توسط لباس شخصی های طرفدار حکومت در خیابان کشته شده باشد. اگر چنین باشد و چنان گفته باشی، به هر کسی حق می دهی که بخاطر پوشاندن حقیقت و گواه دروغ در واقعیتی که مثل روز روشن است، چنان در موردت بگویند که دیگر هیچ حیثیتی برایت باقی نماند؟ شاید همین جمله است که باعث می شود که آدمی مثل من قلمش را به دست بگیرد و بی محابا و بدون هیچ پرده پوشی جورابت را بادبان کند و حتی جای ترحم هم برایت باقی نگذارد، چه رسد به عدالت. نگو که اخلاق چنین حکم می کند، رعایت اصول اخلاقی در مورد حامی جنایتکار اصولا کار سختی است و اصولا نمی دانم چقدر لازم باشد.
مشکل تو این است که قصد داری از یک مجموعه آدمهای آدمکش با صورت و ظاهر هنر و ادب حمایت کنی، و این درست همان جایی است که نمی توان کوتاه آمد. مشکل تو این است که حقیقت را بخاطر شغلی که داری می پوشانی. کار من هم به عنوان طنزنویس آشکار کردن باطن تو در پس آن ظاهری است که ساده لوحانه گمان می بری که باورش می کنند. اما مردم باورت نمی کنند. می توانی از بستگانت بپرسی که آیا کسی حاضر است تو را باور کند و بپذیرد؟ آیا دوستان قدیمی ات نمی گویند که چرا در موردی که می دانی دروغ است چنین آشکار دروغ می گویی؟ گفته ای که " عاطفه امام را کشتند و سوزاندند، چون خانه اش در قلهک بود و نامش ترکیبی از عاطفه و امام" و پرسیده ای که " چرا برای ترانه موسوی و عاطفه امام بورسیه ایجاد نشد؟"
من مطمئنم که بارها و بارها به این موضوع فکر کرده ای که چرا اسمی مانند " عاطفه امام" را که هم نام " عاطفه" دارد و هم نام " امام" برای قربانی کردن و کشتن و مورد تجاوز قرار دادن و سوزاندن انتخاب کرده اند؟ و در تمام این مدت فکر نکردی که اصلا کسی به نام " عاطفه امام" کشته نشده و سوزانده نشده. علت اینکه بورسیه ای به نام عاطفه امام ندادند این است که اصلا خانم عاطفه امام کشته نشده است. کسی که همه این داستان ها در موردش گفته شده سعیده پورآقایی است نه عاطفه امام. که عاطفه امام دختر آقای جواد امام است و خدا را شکر زنده است و انشاء الله که سالها هم زنده و شاد زندگی کند.
مهدی جان!
کسی که با این همه توهم و ساده لوحی در مورد کسی نظر می دهد در حالی که اصلا اسمش را نمی داند و در موردش اطلاع کافی ندارد، چگونه می تواند از واقعه ای که در آمبولانس نداآقاسلطان گذشته خبر داشته باشد؟ خودت را مسخره کرده ای یا ما را؟ البته برای موجودی مثل احمدی نژاد که نام قرارداد " گلستان" را " گلستانچای" می گوید و معتقد است " ایران و عراق صدها سال رابطه دوستانه داشته اند" در حالی که کشور عراق هنوز صد سال نیست وجود دارد، و در سخنرانی اش در شیراز می گوید " کسی برای حرف آمریکا هویج فرنگی هم خورد نمی کند" مشاوری مثل تو همچون مشاورت " گوبلز" ی برای اصغرقاتل است. بالاخره خدا دروتخته را با هم جور می کند. اگر چه در هر دو مورد به نظرم باید دنبال یک تخته گمشده بگردیم.
آقای کلهر!
بنا به فرمایش معروف " نوکر ما مخلصی داشت، مخلص او چاکری داشت، چاکر او بنده ای داشت" به نظرم آن حضرت مشاور باید یک مشاور برای خودت بگیری که حداقل برایت بگویند که معنی کلمه هایی که به کار می بری چیست و یک اسم را چگونه ترجمه می کنند و عاطفه امام با سعیده پورآقایی فرق دارد. در این موارد یک نفر را استخدام کن و حداقل یک فرهنگ معین( دهخدا برایت سخت است و در حد تو نیست) بخر و بالای سرت بگذار که بفهمی معنی کلمات چیست.
ختم کلام اینکه آدمی که با ادب و هنر سروکار دارد، همیشه در معرض رذالت است، همیشه هنرمند می تواند به وسیله سیاستمدار خریده شود و به آلت فعل( یا هر نوعی که دوست داری) تبدیل شود. نمی خواهم بگویم که مواظب باش که چنین نشوی، این را باید قبلا کسی به تو می گفت، الآن دیر شده است. فقط می خواهم بگویم حالا که چنین کرده ای، بدان ایدک الله فی الدارین که جهان چنین نمانده و چنین نیز نخواهد ماند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر